Η χώρα μας εκπροσωπείται επίσημα στην Ο.Μ.Ε.Ρ από το 1959, οπότε ιδρύθηκε και λειτουργεί με την υπ' αρ. 1274/59 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, αναγνωρισμένο σωματείο με την επωνυμία «Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για την Προσχολική Αγωγή». Πρόεδρος με την ίδρυσή της ήταν η Λ. Τσαλδάρη και γενική γραμματέας η Π. Κυριαζοπούλου-Βαληνάκη. Αφορμή για την ίδρυσή της στάθηκε το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 10-16/9/1956 από τον εκπαιδευτικό σύμβουλο Γ. Ζομπανάκη, στο οποίο συμμετείχαν επτά χώρες.

Η «Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για την Προσχολική Αγωγή» κατά τη διάρκεια της 20ετούς περίπου δράσης της πήρε μέρος σε μελέτες, έρευνες και συνέδρια που έγιναν στο εξωτερικό και παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις της προσχολικής αγωγής στη χώρα μας. Φρόντισε για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των νηπιαγωγών και οργάνωσε σεμινάρια για την επιμόρφωσή τους (1960-1974). Επίσης εξέδιδε τετραμηνιαίο δελτίο με τίτλο «νηπιαγωγικά θέματα».

Από το 1974-1986, για δώδεκα περίπου χρόνια, το σωματείο έμεινε ανενεργό και μόλις το 1986 επαναδραστηριοποιήθηκε με προσπάθειες των νηπιαγωγών που φοιτούσαν τότε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Το διοικητικό συμβούλιο της περιόδου 1986-1992, με πρόεδρο τον Ε. Ριμπά, συμμετείχε με εισηγήσεις σε παγκόσμια συνέδρια, οργάνωσε διαλέξεις και ημερίδες στην Ελλάδα και εξέδιδε ενημερωτικό έντυπο με την επωνυμία «Τα νέα της Ο.Μ.Ε.Ρ». Επίσης, άλλαξε το καταστατικό της Ο.Μ.Ε.Ρ με το οποίο δόθηκε η δυνατότητα για ίδρυση Παραρτημάτων στις πόλεις που υπάρχουν Παιδαγωγικά Τμήματα Νηπιαγωγών και το 1990, προέβη, με βάση τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, στη συγγραφή διευκρινιστικού κανονισμού λειτουργίας.

Τα διοικητικά συμβούλια της περιόδου 1992-σήμερα, συμμετείχαν με εισηγήσεις σε παγκόσμια συνέδρια οργάνωσαν πανευρωπαϊκό και πανελλαδικά συνέδρια, ημερίδες και σεμινάρια με ξένους εισηγητές, εξέδωσαν τα επιστημονικά περιοδικά με τίτλο «Ερευνώντας τον Κόσμο του Παιδιού» καθώς και βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, στα πλαίσια της εκπλήρωσης του κεντρικού σκοπού της ΟΜΕΡ που είναι η προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού με ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμά του για ποιοτική εκπαίδευση και αγωγή και συνακόλουθα η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η προαγωγή της επιστημονικής παιδαγωγικής έρευνας.